Info

Hennie van Overbeek is nederlands beeldhouwer
geboren in 1943. Maakt voornamelijk beelden van
vrouwen in diverse materialen. Zijn werk is te zien
in musea, galeries en belangrijke prive-collecties.
Aanvaardt in beperkte mate opdrachten.
Voor verdere informatie:

E-mail:    info@vanoverbeeksculptures.com

“Hennie van Overbeek werd in 1943 in Utrecht geboren, de stad waar hij nog steeds woont en werkt. Op bizarre wijze vormgevend aan de droomwereld maakt hij erg indringende, dikwijls cynische beelden van en over mensen. Desondanks zal de toeschouwer bewogenheid en liefde voor mensen ontdekken.
Door de ongewone vormgeving roept veel van zijn werk misnoegen op van zowel collega’s als andere mensen in het “kunstbedrijf”. Hij weigert zich de huidige regels omtrent subjectieve begrippen als esthetica, vorm en ritme in de beeldhouwkunst te laten opdringen.”

Uit: “Catalogus”, beelden van/van Overbeek

“Praten over het beeldhouwwerk van Hennie van Overbeek betekent,praten over de mens, die hem zo mateloos boeit. Zijn recente beelden in marmer, hardsteen of graniet vallen onmiddellijk op door hun prachtige makelij, hun welsprekende sierlijkheid en een tegelijk aardse zinnelijke kracht. In de regel maat Overbeek vrouwengestalten, maar ze wijken door de merkwaardige “kopstukken” af van mensen. Zowel de vrouwen als de mannen die deze kunst maakt, zijn half mens – half fabelwezens. Het lijkt of ze zó zijn weggelopen of Shakespeares “A Midsummer Night’s Dream”, of het lijken vertegenwoordigers van oude volksverhalen. Maar hoe je ze ook bekijkt, ze hebben altijd iets naïefs, iets ontroerends en vertederends en dat maakt dat ze altijd, ook al dragen ze dierenkoppen, toch op de eerste plaats “mensen ” zijn”.

Uit: “Cosa” door Fred op de Coul

“Van Hennie van Overbeek is de heel aparte collectie hardstenen beelden, tot in de perfectie afgewerkt, een soort archetypen, soms half mens, half fabelwezen. Zijn soms heel degelijk ouderwets aandoende vakmanschap is, als het om de zuivere en deskundige hakken in de hardsteen gaat, een weldaad. Hij weet een droomwereld in steen vast te houden en lijkt daarin niet alleen een bijzondere fantast, maar ook een beetje een spotter. Achter die figuren van fabelwezens, die indirect naar de menselijke onvolmaaktheid verwijzen, staat dan toch telkens weer de beeldhouder, die zijn vak verstaat en die wel degelijk om de mens geeft”

Uit: “Kunstbeeld” door Frans Duister